Δυστυχώς για ακόμα ένα παιχνίδι
δεν πήραμε αυτό που θέλαμε από το παιχνίδι και το πιο τραγικό κομμάτι είναι ότι
σιγά-σιγά κάποιοι οπαδοί μας το συνηθίζουν! Η Άεκ ήρθε πιο διαβασμένη στο ΓΣΠ
και μας ανάγκασε να δεχτούμε την 2η μας ήττα στο πρωτάθλημα ξανά στο
ΓΣΠ.
Όσο και αν μας πληγώνει,
το αποτέλεσμα είναι δίκαιο και όσο και αν προσπαθεί ο Ντομίνγκες να το
δικαιολογήσει λέγοντας πως όλοι θέλουν να κερδίσουν τον ΑΠΟΕΛ δεν είναι σε
καμία περίπτωση ελαφρυντικό. Λογικό να θέλουν όλοι μας κερδίσουν, παράλογο να
το κάνουν!
1ο
ημίχρονο
Το πρώτο ημίχρονο
ήταν σχετικά μοιρασμένο με τις 2 ομάδες να έχουν τις ευκαιρίες τους. Δυστυχώς ο
Ελ Αραμπί όταν βρέθηκε φάτσα με τον τερματοφύλακα προτίμησε αντί να σουτάρει να
πασάρει και χάσαμε μεγάλη ευκαιρία για να προηγηθούμε.
2ο
ημίχρονο
Στην επανάληψη
σιγά-σιγά η Άεκ κέρδιζε χώρο και σε συνδυασμό με την αντίδραση της ομάδας (εντός
και εκτός γηπέδου) γέμιζε αυτοπεποίθηση πως μπορεί να κερδίσει κάτι από το
παιχνίδι, πράγμα που δυστυχώς τα κατάφερε.
Θετικά
- Η απόδοση του Λαΐφη που αδικείται με την συμπεριφορά/απόδοση των συμπαικτών του
- Ο Αμπάνια που διασώθηκε μαζί με τον Λαΐφη
Αρνητικά
- Η απόδοση του Ντβάλι που δεν θυμίζει σε τίποτα τον περσινό παίκτη. Το ότι πάει σερί δεν είναι δικαιολογία αφού πολλά από τα λάθη που κάνει δεν είναι θέμα κούρασης αλλά αδιαφορίας και έλλειψης συγκέντρωσης
- Η (μη) αντίδραση της ομάδας μετά το γκολ που δεχθήκαμε
- Οι αλλαγές που για ακόμα μια φορά δεν βοήθησαν
- Οι παίκτες κλειδιά (πχ. Πίτσι) που ακόμα δεν μπήκαν στην ομάδα
Ελπίζω η διακοπή να
λειτουργήσει θετικά και όλοι στον Αρχάγγελο να καταλάβουν που βρίσκονται και ποια
φανέλα φορούν!
Όσο με πληγώνεις, τόσο με πορώνεις
Comments
Post a Comment